Dromen over toekomst als tolk

De Poolse Wioletta Klimkiewicz kwam acht jaar geleden naar Nederland. Destijds sprak zij geen woord Nederlands of Engels. Tegenwoordig kan zij zich prima verstaanbaar maken en droomt ze ervan om tolk te worden. Ons taalaanbod voor anderstalige mensen kwam daarbij goed van pas.

Taal leren

Wioletta: “Mijn zoon was al eerder naar Nederland geëmigreerd en had een mooie baan gevonden. Hij vroeg of ik ook wilde komen en vertelde dat ik aan het werk kon bij de visfabriek in Twello. Mijn plan was om maar drie maanden te blijven. Maar na die tijd kreeg ik een vast contract en goede huisvesting. Ik ben gebleven en een jaar later kwam ook mijn man naar Nederland. Van mijn huisarts kreeg ik een folder over taallessen. “Als je in Nederland wilt blijven moet je de taal leren” zei hij. Samen met mijn zoon heb ik vervolgens een jaar Nederlandse les op A1-niveau gevolgd bij Aventus. Op een gegeven moment kreeg ik lichamelijke klachten door het zware werk bij de visfabriek. Ik werd afgekeurd en de taallessen werden te duur.” 

Vooruitgang

“Op een dag zag ik een advertentie over het taalaanbod van de Bibliotheek. Ik kon niet alles lezen, maar genoeg om me aan te melden voor de Taalsalon. In een klein groepje met twee docenten spraken we over alledaagse onderwerpen. We leerden nieuwe woorden en schreven zelfs af en toe een gedicht. Zo ging ik elke week vooruit. Na twee jaar ging ik ook elke week naar Stichting Taalhuis in de Bibliotheek Keizerslanden en leerde ik beter spreken en de grammatica. Ook kreeg ik een logopedist toegewezen om mijn uitspraak te verbeteren. Ik heb echt veel hulp gehad.” 

Saxion

“Vorig jaar ben ik lid geworden van de LeesPlezierclub. Met een klein groepje lezen we hetzelfde boek. Dit wordt uitgezocht door de taalvrijwilliger. Tijdens onze wekelijkse bijeenkomst leest iedereen een bladzijde voor. De taalvrijwilliger is er om te corrigeren en toelichting te geven.  
Ik heb ook een tijdje gewerkt als vrijwilliger bij de Meeleesclub. Daar hielp ik docent Lizet om bewoners van het asielzoekerscentrum Nederlands te leren. We leerden van elkaar, dronken samen koffie en het was heel gezellig. Met sommige deelnemers heb ik een goede band gekregen. Door al deze activiteiten is mijn Nederlands zo verbeterd dat ik toelaatbaar was voor de NT2-cursus bij Saxion. Ondertussen heb ik de Staatsexamens op B1-niveau afgerond. Hiermee kan ik instromen in de cursus op B2-niveau. Helaas zijn de lessen op dezelfde dag als die van de Meesleesclub. Daarom ben ik daar in april mee gestopt. Maar als ik klaar ben bij Saxion wil ik dat weer oppakken.”

Tolk worden

Er wonen veel Polen in Nederland en de meesten vinden de taal moeilijk. Daarom zijn er veel Poolse tolken nodig. Wioletta: “Ik adviseer altijd om zelf de taal te leren. Toen ik net in Nederland was durfde ik nergens alleen naartoe. Nu kan ik mij verstaanbaar maken bij de huisarts, de fysiotherapeut en iets vragen in een winkel. Ik heb hier vrienden gekregen en kan een praatje maken met de buurman. Waar ik trots op ben? Dat ik nog elke dag leer en dat ik niet opgeef. Uiteindelijk wil ik zelf tolk worden. Dat is nog een lange weg. Maar het maakt mij niet uit hoe lang ik erover doe. Ik geef niet op. Ik ben pas vijftig en heb nog tijd.”     


Loes Cordes, medewerker Participatie & Zelfredzaamheid

  • In Deventer kun je op veel plekken aan de slag met taalondersteuning. Er zijn taalscholen, maar ook non-formele initiatieven onder begeleiding van vrijwilligers. De Bibliotheek is zo'n plek. Ons aanbod is laagdrempelig en divers, van Taalmaatjes tot Meeleesclub. Ons uitgangspunt is dat we iedereen de mogelijkheid bieden om te oefenen met taalvaardigheid, individueel of in groepsverband. Onze vele taalvrijwilligers zijn hierbij van onschatbare waarde.

Terug naar de vorige pagina