Hans: "Via het taalmaatjesproject kwam ik in contact met het Syrisch echtpaar Ziad en Wedad. Zij zijn rond de 50 en ik ben ook een vijftiger. Er waren duidelijk overeenkomsten tussen ons. Zij waren beiden hoogopgeleid en hadden kinderen in dezelfde leeftijd. 

Dit maakt het makkelijk om gesprekken te kunnen voeren. Omdat ik overdag werk, spreek ik voornamelijk af in de avonduren. Nu komen wij elke woensdagavond bijeen. We praten dan over allerlei onderwerpen die aangedragen worden door Ziad en Wedad. Zij zijn erg leergierig en willen veel weten, vooral over regelgeving en algemene gebruiken in Nederland. Hun kinderen gaan in Nederland naar school en leren snel de taal.

Onderwerpen die de afgelopen periode de revue zijn gepasseerd: alles rond het bezoeken van de huisarts of het ziekenhuis en de naamgeving van ziekten. Ook wilden zij het een en ander weten over het Nederlandse onderwijssysteem, de topografie van Nederland, de Nederlandse feestdagen en het solliciteren. Later kwam ook het onderwerp, het Nederlandse sociale zekerheidsstelsel aan de orde. Dit was voor mijzelf leerzaam, want ik moest hierover zelf ook informatie opzoeken.

Als taalmaatje zorg ik dat zij over bepaalde onderwerpen bruikbare links van mij krijgen. YouTube filmpjes geven namelijk ook veel aanvullende informatie.

Tijdens onze gesprekjes kwamen vanzelf allerlei spreekwoorden, gezegden, maar ook Nederlands idioom aan de orde. Zo schreef ik in een mail: “Waar zullen we het vanavond over hebben?”. Daar hadden Ziad en Wedad hoofdbrekens over. Wat bedoelde ik. Wilde ik iets hebben? Ja, dan merk je dat de taal heel lastig is.

En toen we het hadden over een abonnement afsluiten en dat dat iets anders is dan opzeggen. Ook dan kom je erachter hoe moeilijk de Nederlandse taal is met dubbele betekenissen. Afsluiten is toch iets op slot doen en een abonnement open je toch…